در شتاب‌گرهای ذرات، به وسیله ی میدان‌های مغناطیسی، ذرات باردار مانند پروتونها و پادپروتون‌ها را در امتداد تونل بزرگی شتاب می‌دهند تا به سرعت‌های بسیار بالایی، بسیار نزدیک به سرعت نور برسند. در این حال این ذرات انرژی زیادی به دست می‌آورند. سپس پروتونها و پادپروتون‌ها را به صورت شاخ به شاخ به هم می‌کوبند (ویدیوی زیر را ببینید). از انرژی آزاد شده در این برخوردهای شدید، آبشاری از ذرات خلق میشود که در میان آن‌ها می‌توان رد پای تشکیل ذرات جدیدی مانند ذره‌ی هیگز را پیدا کرد.
دریافت
عنوان: دنیای ذرات زیر اتمی
حجم: 15.8 مگابایت
درباره این سایت